به نقل از «آنا»

چرا سفر رئیسی به آمریکای لاتین اهمیت دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۷۷۴۶۵

هادی اعلمی فریمان کارشناس مسائل آمریکای لاتین در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در خصوص اهمیت سفر رئیس‌جمهور کشورمان به آمریکای لاتین، گفت: جمهوری اسلامی ایران با ایالات متحده در تضاد است، به همین جهت این گونه سفر‌ها را می‌توانیم در قالب دور زدن تحریم‌ها تلقی کنیم.

وی افزود: جمهوری اسلامی به کشور‌هایی که با ایالات متحده در تضاد هستند نزدیک می‌شود و این سفر در همین قالب صورت گرفت، یعنی در یک کلام دو زدن تحریم‌ها و بعد از آن همسویی با کشور‌هایی است که معمولاً خود آن‌ها مورد تحریم قرار می‌گیرند و در واقع یک باشگاهی از کشور‌های تحریمی شکل گرفته که جمهوری اسلامی ایران به همه آن‌ها نزدیک شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارشناس مسائل آمریکای لاتین بیان کرد: کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه عمدتا تحت تحریم هستند و به نظر می‌رسد که جمهوری اسلامی ایران قصد دارد یک همسویی با این کشور‌های تحریمی ایجاد کند.

اعلمی فریمان در خصوص همکاری ایران با کشور ونزوئلا در حوزه دانش بنیان‌ها، اظهار کرد: ما تحریم‌ها را داریم و مبنای تجارت‌های جهانی هم بر پایه دلار است. البته برخی کشور‌ها مانند برزیل، چین و روسیه درحال «دلار زدایی» هستند و بسیاری از کشور‌ها که عضو «بریکس» هستند تمایل دارند با ارز‌های جدیدی مبادله کنند.

وی افزود: این تمایل خوب است، اما واقعیت این است که هنوز مبنا بر پایه دلار است، یعنی تأثیری که دلار بر حاکمیت اقتصادی کشور‌ها دارد را نمی‌شود نادیده گرفت.

کارشناس مسائل آمریکای لاتین با بیان اینکه تحریم‌ها ضربه بسیار سنگینی به ساختار شریان‌های اقتصادی کشور زده است، تاکید کرد: من فکر می‌کنم اگر بحث تحریم‌ها به نحوی حل و فصل شود، خیلی از گشایش‌ها بلافاصله اتفاق خواهد افتاد و بسیاری از گره‌هایی که الان ایجاد شده است، باز خواهد شد و ما‌خیلی راحت‌تر می‌توانیم مبادله داشته باشیم.

اعلمی فریمان گفت: در حال حاضر مبادلات اقتصادی ما بسیار محدود است و ما بیشتر بر تقاطع کالایی متمرکز هستیم که یک کالای خاص را وارد یا صادر کنیم.

وی با بیان اینکه کشور ما باید روی بحث تحریم‌ها خیلی جدی متمرکز شویم، اظهار کرد: رفع یا خنثی کردن تحریم‌ها قطعاً گشایش‌های بهتری را خواهد داشت. اما اکنون هدف، دور زدن تحریم‌ها است.

کارشناس مسائل آمریکای لاتین با بیان اینکه ونزوئلا یک کشور نفت محور است، افزود: فعالیت آن در حوزه‌های فناوری کمتر است. سال‌ها است که صادرات اصلی ونزوئلا فقط نفت بوده و تلاش زیادی در راستای آنکه در حوزه‌های دیگر وارد شود، صورت نگرفت.

اعلمی فریمان افزود: آن‌ها خیلی به بحث‌های دانش بنیان، نانو و حوزه‌هایی که جمهوری اسلامی ایران در آن پیشرو است، علاقمند هستند، اما در داخل بخش خصوصیِ قدرتمند که بتواند از این مسئله بهره‌برداری کند را نداریم.

وی با اشاره به اینکه باید یک بخش خصوصی را داشته باشیم که بتواند بهره‌برداری لازم را در این حوزه‌ها داشته باشد، اظهار کرد: دولت تلاش می‌کند که مشکلات اقتصادی را تا حد امکان برطرف کند.

کارشناس مسائل آمریکای لاتین تاکید کرد: ما برای آنکه بتوانیم راهکار‌های توسعه را پیش بگیریم، باید راهکار‌های توسعه متوازن و هماهنگ در همه حوزه‌ها را در نظر داشته باشیم.

اعلمی فریمان تصریح کرد: ما شاهد هستیم که میزان مهاجرت خیلی گسترده شده است؛ دانش آموزان و دانشجویانی را با هزینه‌های بسیار کلان به عنوان یک سرمایه اجتماعی بسیار قدرتمند تربیت می‌کنیم، سال‌ها برای یک نیروی متخصص و تحصیل کرده هزینه می‌کنیم که بتواند در خدمت و شکوفایی کشور بارور شود، اما بلافاصله این سرمایه‌های اجتماعی خودمان را دو دستی تقدیم دانشگاه‌های غرب می‌کنیم.

وی اضافه کرد: یعنی بخشی از آن‌ها جذب ایالات متحده و اروپا یا کشور‌هایی می‌شوند که فکر می‌کنند در آنجا امنیت و رفاه بیشتری وجود دارد!

کارشناس مسائل آمریکای لاتین با بیان اینکه این سیاست، سیاست بسیار اشتباهی است، تاکید کرد: اگر ما بتوانیم زمینه‌های جذب آن‌ها را در مقاطع و سازمان‌های مختلف فراهم کنیم قطعاً در حوزه دانش‌بنیان بسیار قوی خواهیم بود.

اعلمی فریمان تاکید کرد: باید «پایه سیستم» دانش بنیان بر سرمایه اجتماعی نیروی تحصیل کرده بنا گذاشته شود، متاسفانه ما این سیاست‌ها را نداریم، این نیرو‌ها را رایگان از دست می‌دهیم و با بی تفاوتی مواجه می‌شویم.

وی گفت: سیاست جذب ما بسیار ضعیف است و نتیجه‌اش این می‌شود که حتی در حوزه دانش‌بنیان خیلی نتوانیم به بخش خصوصی متکی باشیم و هزینه‌هایی که بخش دولتی می‌کند، می‌تواند آن‌ها را پوشش دهد.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: سید ابراهیم رئیسی آمریکای لاتین سفر رئیسی به آمریکای لاتین ونزوئلا دانش بنیان کارشناس مسائل آمریکای لاتین جمهوری اسلامی ایران اعلمی فریمان دانش بنیان تحریم ها کشور ها حوزه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۷۷۴۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اهمیت توسعه میادین مشترک کشور با سرمایه مردمی و توان بخش خصوصی

توسعه زیرساخت‌های کشور، به ویژه در صنعت نفت اهمیتی دو چندان دارد. این بخش محرک‌ اصلی اقتصاد کشئر محسوب می‌شود و اهمیتی حیاتی دارد. تقویت و توسعه این بخش نه تنها به افزایش تولید و کارآیی منجر می‌شود، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز رشد اقتصادی در سایر بخش‌ها نیز باشد. شرکت‌های سهامی عام پروژه در این میان نقشی کلیدی ایفا می‌کنند، زیرا امکان پذیرش سرمایه‌گذاری‌های گسترده و مشارکت جمعی سرمایه‌گذاران را فراهم می‌آورند. این امر به نوبه خود، باعث تسریع در اجرای پروژه‌ها و کاهش وابستگی به منابع مالی دولتی می‌شود و دیگر پروژه‌های زیرساختی نیمه تمام نمی‌ماند.

استفاده از مدل جدید سرمایه‌گذاری با تضمین کف سود به عنوان یک ابزار مؤثر برای تسریع در اجرای پروژه‌ها و افزایش اطمینان در بین سرمایه‌گذاران عمل می‌کند. این امر نه تنها باعث بهبود عملکرد پروژه‌ها و افزایش سودآوری می‌شود، بلکه به تقویت کلی صنعت و بهبود زیرساخت‌های کشور کمک می‌کند. استفاده از سهام پروژه به عنوان یک ابزار مالی امکان جذب سرمایه‌های عظیم و دستیابی به منابع مالی مورد نیاز برای پیشبرد پروژه‌های بزرگ را فراهم می‌آورد. در کشورهایی مانند ایران که به دنبال توسعه و نوسازی زیرساخت‌های خود هستند، به‌ویژه در بخش‌های کلیدی مانند صنعت نفت، استفاده از این سهام می‌تواند به یک استراتژی اصلی تبدیل شود.

علاوه بر این، استفاده از سهام ممتاز در شرکت‌های سهامی عام پروژه مزایای قابل توجهی را به همراه دارد. سهام ممتاز، که اغلب حقوق ویژه‌ای مانند اولویت در پرداخت سودها و حق رأی متفاوت در مجامع عمومی را به همراه دارد، می‌تواند برای جذب سرمایه‌گذارانی که به دنبال امنیت بیشتر و بازدهی قابل پیش‌بینی هستند، جذاب باشد. این نوع سهام به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا منابع مالی استراتژیک را برای پروژه‌های خاص تأمین کنند، بدون آنکه از حقوق سهامداران دیگر کاسته شود.

در نتیجه، استفاده موثر از شرکت‌های سهامی عام پروژه و سهام ممتاز می‌تواند به عنوان یک راهبرد مالی محور در پیشبرد توسعه زیرساخت‌های ملی، به ویژه در صنعت نفت، عمل کند. این رویکرد نه تنها به تقویت بخش‌های استراتژیک اقتصاد کمک می‌کند، بلکه در عین حال، به بهبود شرایط اقتصادی کلی کشور و ارتقاء استانداردهای زندگی مردم منجر می‌شود.

صنعت نفت به عنوان یکی از منابع اصلی درآمد و انرژی کشور، نه تنها نقش کلیدی در اقتصاد دارد، بلکه توسعه و گسترش زیرساخت‌های این صنعت می‌تواند تأثیرات مثبت و گسترده‌ای بر سایر بخش‌های اقتصاد و زندگی روزمره مردم بگذارد، فروش سهام به عموم مردم، می‌تواند منابع مالی لازم برای پروژه‌های بزرگ را تامین کرده و در عین حال شفافیت و اعتماد سرمایه‌گذاران را نیز حفظ کنند و با ارائه فرصت‌های سرمایه‌گذاری مطمئن، زمینه‌ساز رشد اقتصادی پایدار شود.

با تصویب ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه، صحنه‌ای جدید در صنعت نفت و گاز کشور گشوده شده است؛ دیوارهای انحصاری که سال‌ها بخش نفت و گاز را در بر گرفته بود، فرو ریخته و بستری برای مشارکت همگانی در این صنعت حیاتی فراهم آمده است. این تغییرات به‌معنای واقعی کلمه امکان بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز را به مردم و بخش‌های خصوصی واگذار کرده و همه آحاد جامعه را در فرآیند تولید و توسعه این منابع دخیل کرده است.

این رویکرد جدید نه تنها درهای صنعت نفت را به روی سرمایه‌های ملی باز می‌کند، بلکه باعث تحرک بیشتر در سایر بخش‌های اقتصادی نیز می‌شود. نفت و گاز به‌عنوان موتورهای محرکه اقتصاد کشور، نقش محوری در ایجاد رونق و توسعه اقتصادی دارند.

با تقویت بخش نفت و گاز از طریق مشارکت‌های مردمی، سایر صنایع وابسته نیز شاهد افزایش فعالیت و توسعه خواهند بود، از صنایع پتروشیمی گرفته تا بخش‌های خدماتی و ساخت‌وساز که همگی به نوعی به این ماده حیاتی وابسته‌اند. ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه بدین ترتیب، زمینه‌ساز یک جهش تولیدی قابل توجه با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های داخلی و مشارکت عموم مردم شده است، تا همگان بتوانند در بهره‌برداری و توسعه منابع نفت و گاز سهیم باشند و از مزایای اقتصادی آن به طور مستقیم و غیرمستقیم بهره‌مند گردند. این رویکرد نویدبخش دورانی نو در تاریخ اقتصاد ایران است، که در آن مشارکت و سهم خواهی مردمی نقش بسزایی در تعیین مسیر توسعه کشور خواهد داشت.